Ik ben Fokje de Wit, 38 jaar en werkzaam bij Fysio de Tille. Ik ben maatschapslid van onze kleinschalig praktijk in Kootstertille, waar psychosomatiek doorwerkt in alles wat we doen. Ik ben daar begonnen als waarnemer en werk er o.a. samen met een collega die de psychosomatiek in de jaren ’80 bij Flow heeft gevolgd. Ik heb van haar zeer veel geleerd over ons vak én over mezelf als therapeut. Het voelde voor mij heel erg logisch om te kijken naar de factoren die nodig zijn voor herstel en dat daarbij veel facetten belangrijk zijn die niet direct in mijn opleiding tot fysiotherapeut naar voren waren gekomen. Die factoren niet alleen opmerken, maar er ook therapeutisch iets mee kunnen, dàt was mijn motivatie om aan de master Psychosomatiek aan de HU te beginnen.

De basis van Psychosomatische Fysiotherapie is voor mij het zien van de cliënt in zijn geheel. Niet alleen de klachten, maar vooral naar wat er nodig is om vrij te kunnen leven en bewegen. Wat heeft iemand nodig om te herstellen en om in balans te blijven? Dit kan zo verschillend zijn voor elke client, dat het ook voor mij als therapeut altijd weer nieuwe energie geeft wanneer er inzichten ontstaan die iemand verder helpen. Soms is dat cognitief, soms fysiek en vaak allebei. Of het over grenzen aanvoelen gaat, over fysieke belastbaarheid of over emoties: ons lijf vertelt ons altijd precies hoe het met ons gaat en wat we nodig hebben. De kunst is om dat te kunnen verstaan. Als psychosomatisch fysiotherapeut hebben we een groot scala aan interventies die we hiervoor in kunnen zetten.

Ik ben lid van de NFP omdat ik het belangrijk vind dat we als verbijzonderde fysiotherapeuten samen voor ons vak staan. Op die manier kunnen we elkaar versterken en zijn we zichtbaar als specialisten in het werkveld. Het allerleukste vind ik de verdiepingsdagen, daar tref ik vaak veel bekenden en kun je, even helemaal los van alle dagelijkse dingen, je richten op jezelf als therapeut.

Wat in mijn werk vaak indruk op me maakt, is hoe sterk emoties mensen soms in de greep kunnen hebben. Een bijzondere ervaring heb ik gehad met een cliënte die met paniekklachten bij me kwam en die, toen ze zich gewaarwerd van de spanning in haar buik, letterlijk kokhalsde van verdriet en boosheid over de scheiding die ze doorgemaakt had. Door dit heel rustig, beetje bij beetje te onderzoeken en steeds wat te ontladen, kwam er daarna ruimte voor haar om de scheiding te gaan verwerken. In deze situaties ben ik altijd erg blij met de samenwerking die we met de psychologen in onze regio hebben, waarbij we de behandeling op elkaar afstemmen.

Wat me voor het bestuur van de NFP ook een belangrijk aandachtspunt lijkt, zijn de regionale netwerken van psychosomatische fysiotherapeuten die er zijn en die er ontstaan. Via Karin Boels, aan wie ik graag de pen hierna overdraag, ben ik recent betrokken geraakt bij een nieuw netwerk van psychosomatische fysio- en oefentherapeuten in het noorden en noordoosten van Nederland. Elk netwerk heeft zo zijn eigen inhoudelijke doelstellingen, maar het lijkt me voor collega's goed om op een centrale plek te kunnen vinden welke netwerken in zijn/haar regio actief zijn. Hierbij is er een rol voor de NFP weggelegd.

Bij deze draag ik graag de pen over aan Karin Boels!