'Dag allen,

Als secretaris van de NFP mag ik kort aan het woord om mijn visie en hopelijk enthousiasme te delen over ons vak psychosomatiek en mijn bestuurswerk. Ik ben Shari van Holsteijn, 37 jaar en woon samen met mijn vriend en zoontje van 2,5 jaar in het mooie Nootdorp (ZH).

Sinds december vorig jaar maak ik officieel onderdeel uit van het bestuur van de NFP. Maar rond deze tijd vorig jaar zat ik nog erg in twijfel of ik zou solliciteren op de functie van secretaris. Is dat wel iets voor mij? Heb ik überhaupt tijd ‘over’ en kan ik het goed combineren met thuis en mijn huidige werk?

Ik werk nu 15 jaar als fysiotherapeut, waarvan 5 jaar als PSF, bij Parnassia Haaglanden waarbij ik op verschillende klinische afdelingen werk met patiënten met complexe somatische en psychiatrische problematiek. Elke dag is anders en kom voldoende uitdagingen tegen. Toch had ik het gevoel dat het wat voort kabbelde.. Toen kwam de email met de vacature voor de functie van secretaris NFP en daar werd ik eigenlijk erg enthousiast van. Tijdens de master zit je zo in de wetenschap en de ontwikkelingen van je vak, en in het praktische werken zakte dat toch weer wat weg. Ik miste het om daar mee bezig te zijn en kritisch te kijken naar de ontwikkeling binnen ons vak als PSF.

Vandaar dat mijn portefeuille binnen het bestuur ook wetenschap is; hoe kunnen we de PSF nog beter en (dus) onderbouwd positioneren in het werkveld en daarbuiten. Ik merk dat ik, doordat ik nu op bijeenkomsten kom zoals de Wetenschapsdag fysiotherapie en bijeenkomsten van het MSG, meer getriggerd wordt om de PSF ook beter op de kaart te willen zetten. Ook omdat ik steeds weer verbaast ben dat onderzoeken vaak gaan over hele psychosomatische onderwerpen bv. contextuele factoren. “Waarom hebben wij dat dan niet onderzocht?” – denk ik vaak. Het contact met andere beroepsinhoudelijke verenigingen (BI’s) is hierbij ook helpend en we zoeken ook steeds meer de verbinding. Ik zou graag die banden verder aanhalen – dus ook op wetenschappelijk gebied. Daarnaast zou ik binnen het bestuur een basis willen leggen voor een eigen kennisagenda en dat ik jullie, onze NFP leden, hierin kan laten participeren/faciliteren. Laat ik van de gelegenheid gebruikmaken om op te roepen mij vooral te mailen wanneer je die onderzoekskant verder zou willen onderzoeken!

Afgelopen jaar heb ik een netwerkbijeenkomst PSF georganiseerd en hebben wij meegewerkt aan een survey opgezet door onze internationale vakvereniging (IOPTMH) om de PSF te herdefiniëren en informatie aan te leveren over de opleidingsstructuur en -eisen in Nederland. Dan besef je ook weer dat wij best goed georganiseerd zijn als vakgroep en duidelijke kaders hebben wat wij wel en niet doen/zijn. Ook de afronding en de goedkeuring van ons nieuwe beroepsprofiel was natuurlijk een hoogtepunt tot nu toe! Al dit soort activiteiten geven mij voldoening en maken mij extra trots op ons vak.

Wat ook een meerwaarde is van het bestuurswerk is de samenwerking binnen het bestuur zelf. Het is een club gedreven collega’s met allemaal zijn/ haar eigen kwaliteiten en affiniteiten. Omdat ik als PSF in de tweede lijn werk, heb ik veel minder zicht op wat er binnen de eerste lijn leeft – via de NFP verbreed ik ook hierin mijn kennis.

Ik wil als laatste nog wel opmerken dat de voorgaande jaren erg hard gewerkt is door mijn bestuurlijke voorgangers om veel concreter te zijn met bv. het schrijven van het jaarplan, de contacten versterken met opleidingen en het optrekken met de andere BI’s. Dat zorgt ervoor dat wij nu activiteit- en resultaatgerichter zijn. Dat maakt het ook duidelijker voor jullie als leden wat wij doen als bestuur en wat dit heeft opgeleverd. Want uiteindelijk zijn wij er door en voor jullie – ik zou ook graag investeren in hoe wij dit verder kunnen vormgeven op korte en lange termijn. Dus hopelijk tot snel!'