Ik ben Wineke Snel, 37 jaar, woon nu nog in Almere maar verhuis begin 2022, met mijn vriend, naar ons droomhuis in Weesp.

In 2007 studeerde ik af als fysiotherapeut aan de Hogeschool van Amsterdam. De studie beviel goed en ik had zin om aan de slag te gaan maar miste toch al snel een bepaalde diepgang in mijn werk. Ik had moeite met het idee alleen een klacht te onderzoeken en behandelen. Wat is nu echt de oorzaak? En hoeveel invloed hebben coping en ziektepercepties op het verloop van de klacht?  Na 3 jaar koos ik daarom voor de master opleiding psychosomatiek. Best intensief om 3 jaar werk en studie te combineren maar ik genoot er van! Voor mij begon op donderdagavond mijn weekend, vrijdag naar de opleiding vond ik een feest. Omdat ik in die periode wat tegenslag meemaakte in mijn leven ondersteunde de opleiding ook bij mijn persoonlijke ontwikkeling. Enerzijds door alles wat we leerden, anderzijds door de mooie mensen die ik daar heb ontmoet waar ik tot op de dag van vandaag waardevolle vriendschappen aan over heb gehouden.

Een van die vriendschappen is die met Annet! Tijdens de studie spraken we dezelfde taal en konden we goed samenwerken. Na de opleiding hebben we wel eens uitgesproken iets samen te gaan ondernemen. Dat liep toen op niets uit. Toen de NFP opvolgers zocht voor het bestuur was het idee om samen met Annet in te stappen een extra motivatie voor mij. Inmiddels ben ik ruim 2,5 jaar bestuurslid met de portefeuille PR & communicatie.

Ik heb 10 jaar in een leuk, gedreven fysiotherapie team binnen de geriatrische revalidatie gewerkt. Na 10 jaar besloot ik te stoppen met behandelen en binnen dezelfde organisatie mijn blik te verbreden en mij bezig te houden met kwaliteitsverbetering. Het verandert je perspectief om van teamniveau naar organisatieniveau te kijken. Voor het bestuurswerk is een nog wijdere, landelijke blik nodig. Dat betekent dus in grote lijnen denken, netwerken en vooruitdenken. Dat is best moeilijk maar super leerzaam! 

Hoewel ik voldoening haalde uit het cliënt contact en samen met een multidisciplinair team doelgericht te werken binnen de revalidatie, heeft de rol van behandelaar mij nooit volledig gepast. Dat neemt niet weg dat ik heilig geloof in het vak psychosomatiek.

In de periode van meedraaien en afwegen of ik toe wilde treden tot het bestuur van de NFP zeiden Annet en ik vaak tegen elkaar: ‘Als we iets bij willen dragen aan het vak kunnen we niet dichter bij het vuur zitten dan bij de NFP’. Ik ben daarom ook blij dat ik op deze manier, weliswaar niet praktiserend, bezig kan zijn met psychosomatische fysiotherapie.

Ik hoop dat wanneer mijn termijn voorbij is ik terug kan kijken op een periode waarin ik heb bijgedragen aan het bevorderen van verbinding; tussen leden, andere fysiotherapeuten en verwijzers. We staan voor de uitdaging om heel duidelijk te kunnen verwoorden wie wij zijn en wat we doen (en dus ook wat we niet doen). En vervolgens deze boodschap met elkaar uit te dragen. Voordat ik stop met het bestuurswerk wil ik een bruikbare toolkit achterlaten die ieder NFP lid kan gebruiken ter ondersteuning van het verkrijgen van een stevige positie als PSF in eigen wijk. Het herschrijven van het beroepsprofiel zal ook ondersteunen bij betere positionering.

Een van de vaste taken uit mijn portefeuille is het verzorgen van de maandelijkse enews. Mocht je iets kwijt willen over ons vak, over een inspirerende scholing die je hebt gevolgd, een casus of andere gebeurtenis uit de praktijk willen delen, voel je vrij om contact met mij op te nemen!

Hartelijke groet, Wineke