Door trauma ontstaat er een onvermogen tot autonome en emotionele zelfregulatie. 

Het kan onze autonome functies als ademhaling, hartslag, spijsvertering en slaap ontwrichten en zelfs verwoesten. Het beïnvloedt bijvoorbeeld ook onze zintuigen, spierspanning, gewrichten en bindweefsel.   

Op emotioneel vlak kan trauma ervoor zorgen dat we niet in staat zijn onze emoties te reguleren of te voelen. Dit heeft een direct gevolg voor het ervaren van onze levensenergie en het ontwikkelen of blijven voeden van onze identiteit, het Zelf. Als we overweldigd worden door een shocktrauma of door een relationeel trauma bestaat er een grote kans dat we de verbinding met onszelf en/ of de buitenwereld in meer of mindere mate verliezen. 

Een paar symptomen van disregulatie zijn angst en paniekaanvallen, verstoorde slaap- en eetpatronen, darmklachten, compulsief gedrag, depressie, dissociatie, geheugenproblemen, woedeaanvallen, verslavingen, intense onrust, chronisch vermoeid, gewrichtsklachten enz. 

In deze workshop sluiten we aan op de lezing in de ochtend van de Polyvagaal theorie van Stephen Porges.  

Op basis van dit model kunnen je cliënt en jij samen onderzoeken in welke staat van zijn de cliënt verkeerd en wat een vervolgstap richting verbinding en regulatie zou kunnen zijn. 

Daarbij hebben we aandacht voor het verschil van regulatie, het ontladen van de freeze respons bij: 

• Een shocktrauma, het niet af hebben kunnen maken van een beweging 

• Complextrauma gebaseerd op schaamte, ontstaan bij de start van ons leven en/of kindertijd). 

We experimenteren we met kleine oefeningetjes die een verstart/bevroren persoon uitnodigen tot beweging en contact en een persoon in paniek uitnodigen om meer tot rust te komen door te werken met de zwaartekracht, beweging en contact.