In de herstelbenadering is hoop één van de kernbegrippen. Tegelijk is het een emanciperende visie die de patiënt (of cliënt, of psychisch kwetsbaar persoon, …) wil ondersteunen in het persoonlijk onderzoek naar het psychisch onwelbevinden, en samen met zijn omgeving zoeken naar oplossingen. De centrale plaats van de patiënt betekent niet dat hulpverleners overbodig zijn, wel dat hun rol verandert, van voorganger naar medestander. Naast de klassieke professionele en wetenschappelijke ziet men ervarings­kennis als een derde bron relevante ervaring die bijdraagt tot betere zorg en herstel.  

Op 21 april verkennen we hoe ideeën en praktijken uit de herstelbenadering kunnen integreren in een brede psychosomatische en holistische gezondheidszorg.

Agenda bekijken en inschrijven